4. การรับค่า การแสดงผล และคำสั่งพื้นฐานที่ควรทราบ

4.1 การรับค่า

การรับข้อมูลจาก user หากเป็นการเขียน m-file ทั่วไปที่ไม่ใช่ GUI จะรับข้อมูลโดยใช้คำสั่ง input เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ซึ่งคำสั่งนี้มีรูปแบบการใช้งานอยู่ 2 รูปแบบคือ

- การรับข้อมูลประเภทตัวเลข

Data = input(‘Output text’);

- การรับข้อมูลประเภทตัวอักษร

Data = input(‘Output text’ , ‘s’);

ตัวอย่างเช่น



4.2 การแสดงผล

การแสดงผลส่วนมากใช้ 2 คำสั่งต่อไปนี้

- คำสั่ง disp()

คำสั่ง disp() นั้นจะแสดงข้อมูลที่อยู่ในวงเล็บออกทางหน้า command window ซึ่งเมื่อแสดงผลเสร็จแล้วจะขึ้นบรรทัดใหม่ให้โดยอัตโนมัติ แต่โปรดจำไว้ว่าคำสั่ง disp() ใช้แสดงข้อมูลได้ทีละ 1 ชุดเท่านั้น และข้อมูลที่แสดงผลต้องเป็นประเภทเดียวกันด้วย ตัวอย่างเช่น



คำสั่งแรก คือการ disp ตัวอักษร

คำสั่งที่สอง คือการ disp ตัวแปร

คำสั่งที่สาม คือการ disp ตัวอักษร ผสมตัวแปร ซึ่งผมได้อธิบายไปแล้วว่าคำสั่ง disp ใช้แสดงผลได้ทีละ 1 ชุดเท่านั้น เราจึงจำเป็นต้องใช้ เครื่องหมาย [  ] เพื่อรวมข้อมูลทั้ง 2 ให้เป็นข้อมูลชุดเดียวกัน ซึ่งจะเห็นว่าผลที่แสดงออกมานั้นมีแค่ a เพราะตัวแปร A เก็บค่า 12 เอาไว้ ซึ่งมันจะถูกแปลงเป็นค่า Ascii โดยอัตโนมัติ ซึ่งอักขระหมายเลข 12 นั้นไม่ใช่ตัวอักษร ดังนั้นเราจึงไม่เห็นตัวอักษรใดๆ

คำสั่งที่สี่ คือการ disp ข้อมูลผสมแบบถูกต้อง ซึ่งเราจำเป็นต้องแปลงตัวแปร A ให้เป็นข้อมูลประเภท char เสียก่อน โดยใช้คำสั่ง num2str ดังนั้นผลลัพธ์ที่ได้จึงแสดงออกมาเป็น a12


- คำสั่ง fprintf()

จริงๆ คำสั่งนี้ใช้ได้หลายอย่าง แต่ในหัวข้อนี้เราจะพูดถึงการใช้คำสั่งนี้เพื่อแสดงผลทางหน้าจอ command window เท่านั้น มาดูตัวอย่างการใช้คำสั่งนี้กันเลยครับ


%f คือการแสดงผลแบบตัวเลขทศนิยม ส่วนตัวเลข 4.2 หมายความว่าจองพื้นที่ไว้ 4 ช่อง และแสดงทศนิยม 2 ตำแหน่ง ส่วน %s คือการแสดงข้อมูลประเภท char และ %d คือการแสดงผลในรูปแบบตัวเลขที่เป็นจำนวนเต็ม โดยตัวเลข 03 หมายความว่าให้จองพื้นที่ไว้ 3 ช่อง ถ้าข้อมูลที่แสดงมีไม่ถึง 3 ตำแหน่ง ตำแหน่งที่เหลือก็จะถูกแทนด้วยเลข 0

4.3 คำสั่งเพิ่มเติมที่ควรทราบ

คำสั่ง
ตัวอย่าง
ความหมาย
isnan()
isnan(A)
ตรวจสอบว่าตัวแปร A เป็นค่า NaN หรือไม่
isempty()
isempty(A)
เช็คว่า A ว่าเปล่าหรือไม่
floor()
floor(A)
ปัดเศษของ A ทิ้ง
round()
round(A)
ปัดเศษของ A ถ้ามากกว่าเท่ากับ .5 ปัดขึ้น
ceil()
ceil(A)
ปัดเศษของ A ขึ้น
rand()
A = rand()
สุ่มตัวเลขทศนิยมระหว่าง 0-1 มาหนึ่งตัว
randperm(X,n)
B = randperm(100,6)
สุ่มตัวเลขจำนวนเต็มระหว่าง 1-100 มา 6 ตัว โดยแต่ละตัวค่าจะไม่ซ้ำกัน
randi([x,y],m,n)
C = randi([1,10],1,2)
สุ่มตัวเลขจำนวนเต็มระหว่าง 1-10 โดยคืนค่ามาในรูปแบบ 1 แถว 2 คอลัมภ์
ones(m,n)
D = ones(3,4)
สร้างแมททริกซ์เลข 1 ที่มีขนาด 3 แถว 4 คอลัมภ์
zeros(m,n)
E = zeros(2,4)
สร้างแมทริกซ์เลข 0 ที่มีขนาด 2 แถว 4 คอลัมภ์
length()
A = length(‘Hello’)
หาความยาวของคำว่า ‘Hello’ ซึ่งได้ผลลัพธ์เท่ากับ 5
size()
[r,c] = size(A);
ใช้หาขนาดของอาเรย์ 2 มิติ โดยคำสั่งนี้จะคืนค่าออกมา 2 ค่า คือ จำนวนแถว และจำนวนคอลัมภ์ โดยในตัวอย่างนี้ใช้ r เก็บค่าจำนวนแถว และใช้ c เก็บค่าจำนวนคอลัมภ์
sum()
S = sum(A)
หาผลรวมของอาเรย์ A
mean()
Av = mean(A)
หาค่าเฉลี่ยของอาเรย์ A
max()
[v,id] = max(A)
หาค่าที่มากที่สุดของ A โดย output จะมี 2 ค่าคือ ค่ามากที่สุด (v) และตำแหน่งของค่านั้น (id)
min()
[v,id] = min(A)
ใช้หาค่าที่น้อยที่สุดใน A โดย output จะมี 2 ค่าคือ ค่าที่น้อยที่สุด (v) และตำแหน่งของค่านั้น (id)




จบหัวข้อที่ 4

ความเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

การแก้สมการ Differential ด้วย MATLAB

รูปภาพ
ถ้าใครเรียนด้านวิศวกรรม หรือ วิทย์คณิต หรือ ฟิสิกส์ ผมเชื่อว่าทุกคนคงจะเคยเจอสมการพวกนี้แน่นอน และสมการพวกนี้ก็จะยิ่งยุ่งยากซับซ้อนขึ้นไปเรื่อยๆ จนเราไม่สามารถแก้สมการด้วยมือได้ ยกตัวอย่างเช่น สมการของ error ฟังก์ชัน ถ้าใครจำได้สมัยเรียนอาจารย์จะแจกเป็นตารางมาให้เลย โดยที่เราไม่ต้องแก้สมการนี้ด้วยตัวเอง แต่เวลาเราใช้งานจริงๆ นั้น ไม่มีใครไปนั่งแก้สมการให้เสียเวลาหรอกครับ เพราะมันเสียเวลา และไม่รู้ว่าคำตอบที่ได้ออกมาจะถูกรึเปล่า ดังนั้นในการทำงาน หรือการทำวิจัย เราจะใช้ MATLAB เข้ามาช่วยแก้ปัญหาพวกนี้ให้แทนครับ ตัวอย่างเช่น ผมมีสมการ differential ที่ต้องการแก้อยู่ 3 สมการ ดังนี้ dy1/dt = y2*y3 dy2/dt = -y1*y3 dy3/dt = -0.51*y1*y2 โดยมีค่าเริ่มต้น (initial condition) ดังนี้ y1(0) = 0 y2(0) = 1 y3(0) = 1 ปกติแล้วค่าเริ่มต้นจะเป็นค่าใดก็ได้ เราแค่สุ่มเลือกมาใช้ก็พอ แต่....ก็ไม่ใช่ว่าทุกค่าจะใช้ได้ ซึ่งจริงๆ มันก็มีวิธีการเช็คว่าค่าไหนใช้ได้หรือไม่ได้ แต่ผมแนะนำให้เช็คด้วยการทดสอบจริงเลยง่ายกว่าครับ ค่าเริ่มต้นที่ไม่เหมาะสม จะทำให้สมการหาคำตอบไม่ได้ หรือคำตอบผิดเพี้ยน...
อ่านเพิ่มเติม

การหาค่าเฉลี่ยโดยไม่ต้องเก็บค่า

รูปภาพ
ทุกคนคงทราบอยู่แล้วว่าวิธีการหาค่าเฉลี่ยคือ เอาค่าทั้งหมดมาบวกกัน แล้วหารด้วยจำนวนทั้งหมด ดังสมการนี้ Avr = sum(X)/length(X) แต่ในทางปฎิบัติ เราสามารถเก็บค่าได้จำกัด เพราะว่าในขณะที่โปรแกรมกำลังทำงานอยู่ ข้อมูลในตัวแปรทุกตัวจะถูกเก็บเอาไว้ที่ RAM ซึ่งคอมทุกเครื่องมี RAM จำนวนจำกัด ดังนั้นหากเราเก็บข้อมูลไว้ในตัวแปรเยอะเกินไป ก็จะทำให้พื้นที่ RAM ไม่พอใช้งาน ซึ่งจะทำให้คอมพิวเตอร์ค้างได้ ถ้าเราไม่เก็บข้อมูลทุกตัวเอาไว้ แล้วเราจะคำนวณค่าเฉลี่ยได้ยังไงล่ะ? หลายๆ คนอาจจะกำลังคิดว่าน่าจะคำนวณแบบนี้ ค่าเฉลี่ย = (ค่าใหม่ + ค่าเก่า)/2 อย่างเช่น ค่าเฉลี่ยระหว่าง 1 กับ 2 ค่าเฉลี่ย = (2 + 1)/2 = 1.5 คำตอบก็ถูกต้อง วิธีนี้น่าจะใช้ได้นะ แต่มันใช้ได้จริงรึเปล่า เราลองมาทดสอบกับตัวอย่างอื่นดู เช่น ค่าเฉลี่ยระหว่าง 1 , 2 และ 3 AV1 = (1+2)/2 = 1.5 AV2 = (AV1+3)/2 = 2.25 จะเห็นว่าผลลัพธ์ไม่ถูกต้อง เพราะ AV = (1+2+3)/3 = 2 ดังนั้นวิธีการแบบนี้จึงใช้ไม่ได้ แล้ววิธีการที่ถูกต้องควรจะทำยังไงละ มาดูกันเลยครับ AV = AV - (AV/N) AV = AV + (X/N) โ...
อ่านเพิ่มเติม

ว่าด้วยเรื่องของ ERROR

รูปภาพ
ในบทความก่อนหน้านี้ ผมได้อธิบายวิธีการดู error ใน MATLAB ไปแล้วนะครับ แต่ในการเขียนโปรแกรมระดับสูงนั้น error ไม่ได้มีแค่เท่าที่ตาเห็นนะครับ ซึ่งการแก้ไขก็จะยากขึ้นไปอีก ดังนั้นในบททความนี้ เราจะมาดูกันครับว่า error มันมีกี่ประเภท อะไรบ้าง ประเภทของ error ประเภทแรก เรียกว่า Compile error คือ error ที่เกิดตอนเวลาคอมไพล์โปรแกรม ซึ่งเกิดจากเราเขียนโค้ดไม่ถูกนั่นแหละครับ ก็แก้ด้วยการกลับไปเขียนให้ถูกซะ ประเภทที่สอง เรียกว่า Runtime error คือ error ที่เกิดตอนรันโปรแกรม บางคนอาจจะสงสัยว่า ถ้าคอมไพล์แล้วไม่ error โปรแกรมก็น่าจะถูกต้องแล้วหนิ ทำไมเวลารันถึงมี error อยู่อีกละ? ดังนั้นเราจะมาดูกันครับว่าถ้าโค้ดไม่ผิด ทำไมรันแล้วถึง error ได้ละ Runtime error มีแบบไหนบ้าง? 1. โปรแกรมทำงานได้ปกติ (คำนวณผลลัพธ์ออกมาได้) แต่คำตอบผิด เป็นเคสที่เกิดขึ้นบ่อยมากครับ (และคนที่เขียนก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าผิด) ปัญหานี้เกิดจาก "มื่อใหม่" ที่ไม่เข้าใจความหมายของ "คำสั่ง" ดีพอ แล้วก็นำไปใช้แบบผิดๆ เช่น >> A = B.*C; >> D = B*C; หลายๆ คนไม่เข้าใจว่าการใช้ ดอท-คูณ (.*...
อ่านเพิ่มเติม